Πολύ ωραία αυτή η ταινία του Tarkovski (τον οποίο
η στενή μου φίλη αρέσκεται να χλευάζει ως Tchaikovsky), όχι μόνο από άποψη
αισθητικής και για τη χρήση των σχετικών κινηματογραφικών τεχνικών και
εργαλείων, για τη δημιουργία του προωτοεπίπεδου νοήματος, αλλά και λόγω της
βαθύτερης άρρητης, κατά την προσωπική ανάγνωση, αισθητικής…
Τι είναι η «Θυσία»;
Αυτό που ο πρωταγωνιστής αρνήθηκε προδοτικά να
παραδώσει, όταν υπέγραφε τη συμφωνία του με τον Ύψιστο, προκειμένου να σώσει το
γένος του..
Οι άνθρωποι μπορεί βέβαια να προβάλουμε τα αίτια
της «φυλάκισής» μας στο άυλο ιδανικό μας, όμως η αλήθεια είναι …
… πως η σθεναρή άρνηση ν’ απολέσουμε τον
ανακουφιστικό παράδεισο ενός κάποιου είδους κηδεμονικής και λυτρωτικής θωπείας
μας καταδικάζει στα μπουντρούμια της θνητής ανημποριάς.
Σας αφήνω με την υπέροχη μουσική της ταινίας των τίτλων
Καλό σας βράδυ !
